பொறாமை

தனிமையில் சென்ற மனிதன்
காற்றை தீண்டியதால் ஏற்ப்பட்ட வலி

மனதில் விசம் வைத்து
நல்லவன் போல் நடித்த மனிதன்
இதமாக வீசிய தெண்றலை
தீண்டிப்பார்த்தான்

காற்ரே உன் திறமையைக்காட்டுஎன மனிதன் கேடக்க
காற்றும் நிதானத்துடன் வலம் வந்தது

போறாமை கொண்ட மனிதன்
காற்றை தீண்டிப்பார்த்தான்
காற்றும் பொறுமையாக இருந்தது

விசம் கொண்ட மனிதனும் விட்டதில்லை
தொடர்ந்து தீண்டிக்கொண்டேஇருந்தான்

காற்று தன் பொறுமை இலந்து
புயலாக மாறி
மனிதனை தூக்கிவீசியது

மனிதன் நடுச்சந்தியில் முடமையானான்

புயல் ஓய்ந்து இதமான தெண்றலாகவீசுகின்றது